Έγινα η ευτυχία μου

 

Εχθές 3 Δεκεμβρίου 2020, με αφορμή τη διαδυκτιακή συνάντηση των οργανωτών της σελίδας www.omorfizoi.gr,  Νίκου Αυγερινού και Γεωργίας Χατζηνικολάου, με θέμα «Η ζωή στην επαρχία», έζησα από τις πιο ωραίες και πλούσιες στιγμές της ζωής μου. Άνθρωποι από διάφορα μέρη της Ελλάδας, ενωθήκαμε σε μια κατάθεση ψυχής και έμπνευσης ο ένας για τον άλλον. Eμπειρίες, βιώματα, σκέψεις και συναισθήματα, ανταλλάχθηκαν και μοιράστηκαν, αποτελώντας τον ουσιαστικό πλούτο της ζωής. Κοινός παρονομαστής όλων : Η αγάπη μας για τη φύση, η προσωπική ανάπτυξη και η θέληση να είμαστε ευτυχισμένοι.

Έτσι και εγώ μοιράστηκα εμπειρίες της ζωής μου, μέσα από το δικό μου δρόμο και τρόπο. Έζησα και εγώ στην επαρχία, από τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου, νιώθοντας νόημα και πληρότητα. Νιώθοντας την ενότητα με ανθρώπους διαφορετικούς, που στο παρελθόν δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα συναντούσα. Είδα, πέρα από το εξωτερικό περίβλημα, πόσο ίδιοι είμαστε οι άνθρωποι, πόσο η καρδιά μάς ενώνει.

Έζησα ανάμεσα στην απεραντοσύνη της θάλασσας σε ένα κυκλαδικό νησί και στην θαλπωρή ενός βουνού στο όρος Άγραφα, αναπτύσσοντας τον εαυτό μου, μέσα από την αυτογνωσία και την αγάπη, κοντά στη φύση, με δημιουργικότητα και μοίρασμα, με αγαπημένους ανθρώπους.

Όμως «τα πάντα ρει» και οι συνθήκες της ζωής μου άλλαξαν. Βρέθηκα  ξανά στην Αθήνα, προς το παρόν τουλάχιστον, καθώς η ζωή είναι απρόβλεπτη και μαγική και δεν γνωρίζουμε τι σχέδια έχει για τον καθένα μας.

Και, εδώ, είχα δύο επιλογές : ή να είμαι δυστυχισμένη, εστιάζοντας σε αυτά που έχασα, ή να είμαι ευτυχισμένη με τις νέες συνθήκες της ζωής μου. Επέλεξα λοιπόν να είμαι ευτυχισμένη. Και κάτι πολύ παραπάνω, επέλεξα να γίνω εγώ η ίδια η ευτυχία μου. Έτσι έγινα η δημιουργός της. Συνέχισα να φωτίζω τις πλευρές του εαυτού μου, που με δυσκόλευαν στο να είμαι ευτυχισμένη, όπου και αν βρίσκομαι, μέσα από την αυτογνωσία και την αγάπη του εαυτού. Δημιούργησα όχι μόνο τις εσωτερικές συνθήκες μέσα μου, για να νιώθω ευτυχισμένη, μέσα από την αδιάλειπτη προσωπική μου ανάπτυξη, αλλά και τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής μου, αυτές που κάνουν το νου μου να γαληνεύει και την καρδιά μου να τραγουδά. Πραγμάτωσα τη φράση που λέει : « όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό, το βουνό πάει στο Μωάμεθ». Έτσι και εγώ, μέσα από την απεριόριστη αγάπη και υπαρξιακή σχέση μου με τη φύση, την έφερα μέσα μου… και στη ζωή μου. Δημιούργησα τη ζωή της επαρχίας στην Αθήνα.

«Πώς έγινε αυτό;» θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος.

Η απάντηση είναι, πως αυτό που προσδοκούσα, ως βίωμα και συνθήκες και έψαχνα μακριά και έξω από εμένα, σε μια ζωή στην επαρχία, κοντά στη φύση, το δημιούργησα μέσα μου και στην καθημερινότητά μου. Σε αντίθεση με αυτούς που λένε πως «αν  θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, κινήσου, δεν είσαι δέντρο..», εγώ έκανα την ανατροπή μου. Δημιούργησα ένα δέντρο που μπορώ να το μετακινώ και να το μεταφέρω παντού…, γιατί απλά το δημιούργησα μέσα μου.

Έγινα το δέντρο της ευτυχίας μου. Ένα δέντρο που οι γερές και βαθιές του ρίζες απλώνονται μέσα μου, εδώ και πολλά χρόνια και με στηρίζουν σε κάθε καιρική συνθήκη της ζωής. Αυτό είναι «Το δέντρο της ευτυχίας» μου, όπως το περιγράφω, στο πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Η Ιστορία μας Σταγόνας». Είμαι «Το δέντρο της ευτυχίας». Είμαι «Ο κορμός του τώρα» της γνώσης και της αγάπης του εαυτού, είμαι «Τα κλαδιά της εμπιστοσύνης», «Τα φύλλα της ευγνωμοσύνης», «Τα λουλούδια της θετικότητας» και «Το άρωμα της ελευθερίας», όπως μυθοπλαστικά περιγράφουν και τα αντίστοιχα κεφάλαια.

Όσο αναφορά τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής μου, όπως ανέφερα πιο πάνω, δημιούργησα συνθήκες επαρχίας στην καθημερινότητά μου. Επέλεξα να ζω σε ένα νότιο προάστιο της Αθήνας, ανάμεσα στη θάλασσα και στο βουνό, σε ένα χώρο που προσδιορίζω, ως «το κτήμα μου». Εδώ έφτιαξα τη νέα μου «φωλιά», σε ένα σπίτι που καλύπτει τις ανάγκες μου, μέσα σε ένα κήπο πενήντα τετραγωνικών μέτρων, ανάμεσα σε αμυγδαλιές, λεμονιές, μια ροδιά, ελιές και νεραντζιές τριγύρω. Με πανέμορφα λουλούδια να ξεδιπλώνουν τα χρώματά τους και να απλώνουν το άρωμα τους στο μικρό μου παράδεισο. Και σαν να μη φτάνει αυτό, για να είμαι μια αγρότισσα, έστω πόλης προς το παρόν, καλλιεργώ το μποστάνι μου, μαζεύω και φτιάχνω τις ελιές μου, ζώντας μια ακόμα ευκαιρία να μοιραστώ στιγμές και με άλλους φυσιολάτρες της περιοχής μου.

Είμαι κάθε μέρα σε επαφή με τη φύση, είτε μέσα στο «κτήμα» μου, είτε έξω από αυτό. Πηγαίνω για περπάτημα σε απόσταση πέντε λεπτών από το σπίτι μου, είτε ανεβαίνοντας ψηλά στο βουνό, είτε περπατώντας στην ακρογιαλιά, ευγνωμονώντας την κάθε στιγμή της ζωής.

Τα ζωάκια μου, τέσσερα γατιά και ένας μικρός κύκλος ανθρώπων έρχονται να συμπληρώσουν την ευτυχία μου και τον κόσμο που έχω δημιουργήσει, σχέσεις αγάπης, ουσιαστικές, αληθινές και απλές.

Ορειβατικές εκδρομές σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας με το σύλλογο της περιοχής, αποτελούν το φινίρισμα της ευτυχίας μου, ικανοποιώντας τον ανήσυχο εαυτό, αυτόν που θέλει να επεκτείνεται και να μαθαίνει νέα πράγματα.

Όσο για την εργασία μου, οδηγήθηκα στην κυριολεξία μέσα από μαγικές συμπτώσεις, σε ένα εργασιακό περιβάλλον, δέκα λεπτά από το σπίτι μου, με ένα αντικείμενο που μου ταιριάζει, καθώς αφορά την αγάπη μου για τα σπίτια και την επικοινωνία με ανθρώπους. Μια εργασία που αφορά τον κόσμο της ύλης και που αναπτύσσει την υλιστική προσέγγιση της ζωής, όμως, που ζω με διαύγεια και διάκριση και ισορροπώ μέσα από τη δική μου συνειδητότητα.

Αυτός είναι ο τρόπος μου να είμαι παρούσα στη ζωή και όχι έρμαιο των συνθηκών της. Είναι η δύναμή μου να ορίζω τη ζωή, μέσα από τη στάση που κρατώ, μέσα από τη θέση που παίρνω και μέσα από την ερμηνεία που της δίνω, παίρνοντας το καλύτερο, από την κάθε της στιγμή.

Αυτή είναι η ευτυχία μου, η ολόκληρη ζωή μου, με άφημα στη ροή της και εμπιστοσύνη στο Θεό και στο θεϊκό σχέδιο της ψυχής μου.

Αυτός είναι ο κόσμος μου. Αυτό είναι το έργο μου, ο τρόπος μου να προσθέτω ένα μικρό λιθαράκι στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου. Και αυτό τον κόσμο τον μοιράζομαι μέσα από τα βιβλία μου και τη σελίδα μου www.kosmos-books.gr. Με βιβλία που απευθύνονται σε όλο τον κόσμο, με βιβλία που ενώνουν όλο τον κόσμο, με βιβλία που έχουν όραμα έναν καλύτερο κόσμο.  Έναν κόσμο που αφυπνίζει, που φωτίζει το νου και ζεσταίνει την καρδιά. Έναν κόσμο που εμπνέει τον καθένα να γίνει ο δημιουργός της δικής του ευτυχίας.

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *