Όταν ο Θεός, σου έδωσε πνοή ζωής, σφράγισε την αξία της ύπαρξης σου. Εμφύσησε μέσα σου τη δύναμη της, το οξυγόνο της, την κίνηση της, την αίσθηση της, τη φωνή της, το άρωμα της, το άγγιγμα της, τη χαρά και το χαμόγελο της. Σου δώρισε τον πόθο της, το νέκταρ της, την ευλογία της.
Αποτύπωσε μέσα σου τη θεία παρουσία Του, που ενσαρκώνεται για να πάρει μορφή, σώμα και έκφραση, για να συνδέσει, να ενώσει και να ενεργοποιήσει σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις που θα ορίζουν το νόημα και την πληρότητα της ζωής σου. Σου χάρισε το πάθος της, για να σε προτρέψει να εκφράσεις όλο το δυναμικό σου, για να σε οδηγήσει μέσα από την υπέρβαση του εαυτού, σε μονοπάτια άγνωστα και διαφορετικά έξω από τη ζώνη ασφαλείας σου. Γιατί εκεί, έξω από τις περιοριστικές πεποιθήσεις και τα φρένα του νου, το πάθος μετουσιώνει τη ζωή, μεταμορφώνει και εξυψώνει την ύπαρξη. Γιατί εκεί, το πάθος σε βγάζει από το λήθαργο, αποκαλύπτει και ξεδιπλώνει μπροστά σου πτυχές του εαυτού που δεν μπορούσες να φανταστείς. Εκεί, ποιότητες, ταλέντα, ικανότητες, δεξιότητες, ορθώνονται και συνεργάζονται στο μέγιστο βαθμό, με υπομονή και επιμονή, υπερπηδώντας εμπόδια για να δημιουργείς και να υλοποιείς το κάλεσμα της ζωής. Για να ακούς τη μουσική της καρδιάς, τις νότες της χαράς.
Το πάθος είναι η ορμή της ζωής για τον άνθρωπο, είναι η εκδήλωση της ψυχής του. Πολλοί το παρεξηγούν ή το φοβούνται γιατί η ένταση της δύναμης του είναι τεράστια και απρόβλεπτη. Είναι αυτή που κινεί Γη και ουρανό, για να βρει το κατάλληλο πεδίο για να γεννηθεί, να εκφραστεί, να αναπτυχθεί και να δημιουργήσει. Είναι αυτή που ενώνει το γήινο με το θεϊκό, την αρσενική αρχή της δράσης με τη θηλυκή αρχή της δημιουργίας, έχοντας ως κέντρο την ύψιστη δόνηση της αγάπης. Της αγάπης ελεύθερης από τρισδιάστατους λώρους προσκόλλησης, ψευδαίσθησης, πλάνης, φόβου και πόνου.
Ζωή χωρίς πάθος, είναι ζωή χωρίς ζωή. Είναι ζωή πεθαμένη, συμβιβασμένη, εγκλωβισμένη.
Ζωή με πάθος είναι ζωή ελεύθερη, που οδηγεί εκεί που αγαπάς. Καθώς ελευθερία σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης δεν είναι να μην είσαι σκλάβος ή δούλος, αλλά το να πράττεις σύμφωνα με ό,τι σου γεννά έρωτα στην ψυχή (ελεύθω= πορεύομαι/ερώ=αγαπώ, εξ’ου και έρως) Δεν αρκεί επομένως να μην είσαι υπόδουλος, για να είσαι ελεύθερος, αλλά να βαδίζεις σύμφωνα με αυτό που σε συγκλονίζει, που σε οδηγεί στην υπέρβαση και στη δημιουργία.
Ζωή με πάθος είναι η σπίθα που ενεργοποιεί τον εσωτερικό σου ήλιο για να λάμψει στην υψηλότερη δόνηση του, για να διαλύσει το σκοτάδι και να φανερώσει την ψυχή, ο μέγα εστί.
Πάθος για τη ζωή.
Πάθος για την αλήθεια.
Πάθος για την αγάπη.
Πάθος για την ελευθερία.
Πάθος για την ειρήνη.
Πάθος για τις αξίες.
Πάθος για το όραμα.
Πάθος για τη δράση.
Πάθος για την προσφορά.
Πάθος για την καλαισθησία.
Πάθος για τη φύση.
Πάθος για τη μάθηση.
Πάθος για την επίγνωση.
Πάθος για την εξέλιξη.
Πάθος για τον άνθρωπο.
Πάθος για τον έρωτα.
Πάθος για τη χαρά.
Πάθος για τη δημιουργία.
Πάθος για το μοίρασμα.
Το πάθος διαφοροποιείται και εκφράζεται ανάλογα με την ατομικότητα, τη μοναδικότητα και την αποστολή της κάθε ψυχής. Συγχρόνως το πάθος ενώνει τις ψυχές που ζουν, ενεργούν, δρουν και δημιουργούν έξω από τα στενά πλαίσια του οικείου και του γνωστού. Τις ασυμβίβαστες ψυχές που μέσα στο έντονο, το άγνωστο, το διαφορετικό, το καινούργιο, το ενάντιο, το αντίθετο, το άνοιγμα, το παγκόσμιο, αναζητούν το κάλεσμα της ζωής. Τις ψυχές, που είτε ως εργάτες του Φωτός, είτε ως μαχητές του Φωτός, υπερβαίνουν τον εαυτό τους, σκέπτονται «μεγάλα», ονειρεύονται «μεγάλα», πράττουν «μεγάλα», με την καρδιά τους, από την καρδιά τους, για το μαζί και το εμείς, πέρα από το στενό πλαίσιο του ρεαλισμού και του λογικού της κοινωνίας. Γιατί για αυτές τις ψυχές τίποτα δεν είναι αδύνατον, καθώς η έννοια του «δεν μπορώ» είναι ανύπαρκτη. Ακόμα και το αδύνατον γίνεται δυνατόν, με τη διαίσθηση, τη θέληση, την επιμονή και την υπομονή να αναλαμβάνουν δράση, καθιστώντας το «εγώ» τον φορέα της έκφρασης της ψυχής και τον ηνίοχο της ζωής. Το πάθος τρέφει αυτές τις ψυχές που το τραγούδι τους ηχεί, αντηχεί και αντιλαλεί, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ύπαρξης, που εκδηλώνει τον ενθουσιασμό, δηλαδή τον εν-Θεό, το θεϊκό σχέδιο της ψυχής τους, οδηγώντας στα θαυμάσια, θαυμαστά, θαύματα της ζωής.